Je hebt al het gevoel gezond bezig te zijn zodra je Loua juicebar binnenloopt. En dan heb je het menu nog niet eens bekeken, want dan krijg je plots keuzestress: alles ziet er even lekker en gezond uit! Onder het genot van een Biet It juice vroeg ik eigenaar Marleen Vriesenga hoe ze op het idee is gekomen en hoe het komt dat het al bijna 4 jaar een succes is. 

De batidos van Curaçao 

Op haar 19e heeft Marleen stage gelopen op Curaçao. Tien jaar later besloot ze weer terug te gaan. Dit was het punt waarop ze eens kritisch naar haar leven ging kijken.

“Mijn baan was wel leuk, maar niet geweldig. Dus toen besloot ik weer naar Curaçao te gaan. Want dat was toen zo leuk en tien jaar later ervaar je dat weer anders.”

Op Curaçao heb je kleine kraampjes langs de weg waar ze vers fruit en smoothies verkopen. 

“Batidos noemen ze dat. Dat is het woord voor ‘smoothie’ in het Papiaments.”

Marleen was gek op deze batidos en ze vroeg zich af waar ze die in Nederland zou halen als ze weer terug was.

“Ik kon geen plek bedenken en toen bedacht ik dat ik het zelf maar ging doen.”

Maar ze wilde er wel echt haar eigen juicebar van maken. 

“Waar ze op Curaçao batidos maken met vers fruit, dacht ik dat de combinatie met verse groenten ook lekker zou zijn.”

Dit is de Biet It. Een lekker fris sapje met o.a. rode bieten en sinaasappelsap. 

Van idee naar juicebar

Een idee hebben is één ding, maar het uitvoeren is een heel ander verhaal. 

“Toen ik nog op Curaçao was, ging ik met vrienden en collega’s over het idee praten. Ik wilde peilen wat andere mensen van mijn idee vonden. Eigenlijk zei iedereen dat ik het niet moest doen. Iedereen verklaarde mij voor gek, behalve één vriend. Met hem heb ik toen avonden gezeten om het idee verder uit te denken. Daardoor werd ik helemaal enthousiast, hij motiveerde mij.”

Ze zocht vanalles op, bedacht hoe ze haar juicebar zou inrichten en welke sapjes ze wilde verkopen.

“Maar als je dan je onderneming wilt inschrijven bij de KvK, dan moet je toch naar Nederland. Na 7 maanden in Curaçao ben ik daarom teruggegaan.”

Ook in Nederland zeiden mensen dat het beter was als ze weer een baan zou zoeken, maar ze hield vast aan haar idee van een eigen juicebar. 

“Als ik weer ergens zou gaan werken, zou ik geen tijd hebben om aan een plan te werken. Als het zou mislukken had ik altijd nog een baan kunnen zoeken.”

Ze werkte haar idee verder uit en betrok haar ouders erbij. Ook zij waren sceptisch over haar plannen in het begin, maar kregen al snel door dat ze niet te stoppen was. 

Een pand zoeken

Na drie maanden had ze haar plan zo goed als af en was het tijd om een pand te zoeken. Want zonder winkel, geen juicebar. En een pand vinden in een stad als Utrecht is een behoorlijke uitdaging. 

“Ik liep elke week rondjes door de stad om te zoeken naar een pand. Als je goed om je heen kijkt, zie je best wat panden te huur staan.”

Op een dag zag ze een pand op de Vismarkt leeg staan en belde het nummer dat op de verhuurposter stond. 

“Ik kreeg meteen de eigenaar van het pand aan de lijn. Die vertelde dat de sleutel bij de buren lag en dat ik binnen kon kijken.”

Met de buurman bekeek ze het pand en maakte ze foto’s om thuis te kunnen laten zien. Later is ze nog een keer gaan kijken met haar vader. 

“Ik kreeg toen twee weken bedenktijd, want er waren super veel mensen die het ook wilde huren.”

Gelukkig vond de verhuurder haar concept leuk en hij wilde haar graag als nieuwe ondernemer steunen. Ze twijfelde.

“Het is natuurlijk wel een gok. Ik kan nee zeggen, maar dan gaat de kans misschien voorbij. Dus ik dacht ‘ik doe het gewoon!’ Anders had ik voor niets een plan gemaakt.”

De eerste Utrechtse Juicebar

Marleen had inmiddels een waterdicht plan, maar haar omgeving was nog steeds niet overtuigd dat het een succes zou worden. 

“Mijn moeder zei bijvoorbeeld dat ik ook eerst in dienst kon bij een andere juicebar. Maar wat voor ervaring doe ik dan op? Ja, dan weet ik hoe ik smoothies moet maken. Je kan er een hele studie vooraf van maken, maar in de praktijk leer je het ook wel.”

Marleen wilde duidelijk ondernemen. Ze zag een gat in de markt en dat wilde ze vullen. 

Haar juicebar Loua is tot op de dag van vandaag nog steeds de enige juicebar in Utrecht. 

“Dat verbaast me echt! Maar ik ben heel blij dat ik de enige ben.”

Bij Loua Juicebar kun je meer dan alleen sapjes kopen. Ze maakt ook lekkere en gezonde lunches en soep to go. Je kunt trouwens alles to go meenemen als je wilt.

Een echte ondernemer

Marleen is een echte ondernemer. Ze durft risico’s te nemen en denkt na over hoe ze haar business kan uitbreiden. 

“Het zit ook wel in de familie. Mijn ouders hebben 2 winkels gehad en ook mijn opa en oma hebben vroeger meerdere winkels gehad in Hoog Catharijne.”

Haar ouders herkende haar ondernemingsdrang dus wel. Daarom steunde ze haar plan, ondanks dat ze er niet zo van overtuigd waren als Marleen zelf. 

“Probeer het maar zeiden ze. Als je op je bek gaat, heb je het in ieder geval geprobeerd.”

De eerste échte dag

Ze heeft de juicebar vier jaar geleden op een zondag in juni geopend.

“Ik had al een proefdag gehad met familie en vrienden. Dat was best wel druk, maar familie wacht wel even als je aan het proefdraaien bent.”

Gelukkig wilde haar zus wel helpen bij haar eerste échte dag in de juicebar, want die eerste dag vond Marleen best spannend. 

“Ik heb veel ervaring in de retail, horeca en luchtvaart, dus praten met mensen kan ik wel. Maar als het dan opeens jouw klanten zijn is dat anders. Zij gaan betalen voor mijn product, dan moet het wel goed zijn.”

Een tropisch paradijsje in Utrecht

Als je langs de bar naar beneden loopt, kom je in een klein tropisch paradijsje waar je gezellig kunt lunchen of even lekker kunt lezen. Het is een van de meest Instagrammable plekken van Utrecht. 

“Dat doe ik ook bewust. Curaçao voelt nu als mijn 2e thuis en dat fijne gevoel wilde ik terugbrengen in het interieur van de Juicebar.”

Een van de tropische hoekjes in Loua juicebar.

Een tweede juicebar 

Ik volg Marleen al een tijdje op Instagram en niet zo lang geleden las ik dat ze een tweede juicebar wil openen op Curaçao. Als ik ernaar vraag begint ze te lachen.

“Ik roep altijd meteen dat soort grootse impulsieve dingen. Aan de ene kant is het niet zo slim omdat er mensen naar gaan vragen terwijl het er nog niet is. Aan de andere kant zien mensen het wel en kunnen ze net als ik enthousiast raken.”

Op dit moment heeft ze nog geen concrete plannen voor een tweede juicebar, maar ze denkt er wel over na. 

“Curaçao is wel echt een droom, maar dan moet het eerst hier helemaal steady zijn.”