Al ruim 16 jaar maakt Tom van Oudenaarden gaatjes in mensen. “Op de meest vreemde plekken in het lichaam”, vertelt hij. Wat is er zo leuk aan het werk van een piercer? Is hij nog wel eens zenuwachtig wanneer hij een piercing moet zetten? En wat deed hij toen zijn shop dicht was in de lockdown? Zijn er alternatieven voor een piercer in coronatijd? Al deze vragen en nog veel meer mocht ik stellen aan Tom in zijn piercingshop in Utrecht.
Liever luisteren dan lezen?
Dit interview is ook opgenomen als podcast. Zoek ‘Werken aan je Geluk’ op in jouw podcast app of luister hieronder het hele interview met Tom.
Hieronder lees je een deel van het interview uitgeschreven terug.
Wat is piercen?
Om bij het begin te beginnen: wat zijn piercings eigenlijk?
“Eigenlijk is dat heel simpel gaatjes maken in een lichaam. Iedereen kent het wel als oorbellen. Maar dan oorbellen op rare plekken.”
En dat kunnen alle plekken zijn die je je maar kunt bedenken.
“Eigenlijk nog veel meer dan je je kunt bedenken. De meestgezette piercings zijn gaatjes in de oren en gaatjes in de neus. En tepelpiercings zijn heel erg in.”
Voor Tom maakt de plek van de piercing weinig uit.
“Theoretisch is elke plek hetzelfde. Je legt de naald op een andere manier neer en er gaat een ander soort sieraadje in, maar het gaatje prikken blijft eigenlijk gewoon hetzelfde.”
Een gaatje maken in een lichaam
Hoe gaat dat dan: zo’n gaatje maken in een menselijk lichaam?
“Hygiëne. Heel belangrijk! Goed de huid schoonmaken en de plek markeren waar je gaat prikken. Als dat door de klant bekeken is en het zit op de goede plek, dan pak je het naaldje en neem je het sieraadje erbij. En duw je eigenlijk heel voorzichtig, maar wel vol vertrouwen in een keer er doorheen. Je leert naarmate je meer gaatjes hebt geprikt, hoe hard je ongeveer moet prikken. Het naaldje blijft nog even in het gaatje zitten om ervoor te zorgen dat het wondje open blijft. Dan nog het sieraadje erin zetten en je bent klaar.”
De wond goed schoonhouden
Als de piercing er eenmaal inzit, is Tom’s werk gedaan. Toch komen mensen ook na het piercen nog wel eens bij hem terug.
“Omdat er complicaties zijn. Die mensen zien we graag terug, want dan kunnen we nog eens doornemen hoe je de wond schoonmaakt en verzorgt. Vaak maken mensen daar foutjes in.”
De meestgemaakte fout is dat mensen de wond te nat houden.
“Bacteriën hebben vocht nodig voor celdeling, dus nadat je onder de douche vandaan komt, wil je het wondje en het metaal droog hebben. Dat is nodig om bacteriegroei te voorkomen. Als je dat niet doet, duurt het veel langer voor de wond geneest. En is er dus het risico op ontsteken.”
Piercer worden
Tom heeft lang als kok gewerkt. Maar hij kreeg een motorongeluk, waardoor hij niet meer in de keuken kon werken.
“Toen wilde ik wat anders gaan doen. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in tatoeages en piercings. Al van jongs af aan. Dit was een kans om eens te kijken of ik die kant op kon gaan en dat is gelukt. En daarmee heb ik uiteindelijk de mooiste baan van Utrecht!”
Er bestaat geen vakschool voor piercers, dus Tom moest in de leer bij een andere piercer.
“Ik heb dat bij iemand anders in Utrecht gedaan. Daar kreeg ik de mogelijkheid om mee te kijken. Dat liep synchroon met dat ik veel in Barcelona kwam en ik daar ook in een piercingshop mocht meekijken. Na ongeveer een maand of 3-4 mocht ik eens een keer een gaatje prikken.”
De eerste paar maanden was het dus alleen maar kijken, leren en studeren.
“Heel veel vragen stellen en heel veel lesmateriaal bekijken. Er bestaat geen officieel lesmateriaal, maar er is wel veel vakliteratuur. Als je dat allemaal uitpluist, dan kun je daar een heel hoop van leren.”
De eerste piercing zetten
Al jaren voor hij er überhaupt aan dacht dat piercen ook zijn vak kon worden, had Tom al eens een piercing bij zichzelf gezet.
“Ik had al wat geëxperimenteerd, zeker!”
De eerste keer dat hij een piercing bij iemand anders mocht zetten, vond hij wel spannend.
“Ik kreeg het balletje er niet eens opgeschroefd. Het was een gaatje in het oor, boven in het kraakbeen. Dat was een hele spannende ervaring. Maar na een paar keer weet je precies wat je moet doen.”
Toch vindt Tom het ook nu nog wel eens spannend.
“Sommige piercings zijn toch moeilijker dan andere. Je moet met zoveel dingen rekening houden en soms gaat het niet helemaal zoals je wil. Als je van de fiets gevallen bent, dan stap je er meteen weer op. Maar als je een piercing hebt gezet waarvan je zelf denkt: dat had netter gekund. Dan moet er maar wel weer een klant zijn op wie je weer mag proberen. Echte fouten maken we niet. Dat het af en toe net iets minder recht zit dan je eigenlijk had gehoopt, daarmee zie je dat je met de huid werkt en het blijft handwerk. Het wordt nooit zoals op de tekening.”
Dit zijn dingen die zijn klanten niet eens zien.
“Dat is ook wel het streven naar perfectie. De klant ziet het niet als het 99% is. Maar ik zie die ene procent wel.”
Makkelijke en moeilijke piercings
De ene piercing is makkelijker om te zetten dan de andere.
“Een tongpiercing vind ik niet zo ingewikkeld, want daar zet je een tang op en daarmee houd je hem vast. De tong beweegt dan niet. Hele hoge neuspiercings, echt heel hoog, dat zijn best ingewikkelde dingen om te piercen. Ook om het sieraad er daarna in te krijgen.”
Tom heeft zelf een piercing in zijn wang zitten. Op de plek van het lachkuiltje. Dat is best een lastige piercing om goed te zetten. Zeker als je er eentje aan beiden kanten wilt. Dan moeten ze wel op exact dezelfde plek zitten.
“Dat is net zo vaak stipjes zetten tot je het er helemaal mee eens bent dat ze op de goede plek zitten. En aan de binnenkant moet het ook nog overeenkomen. Dat ze aan de buitenkant op dezelfde plek zitten, wil niet zeggen dat ze aan de binnenkant ook op dezelfde plek zitten. Je wang is meer dan een centimeter dik.”
Als zo’n piercing scheef gepiercet wordt, dan zie je dat aan de buitenkant.
“Dan steekt het staafje, wat altijd iets ruimte heeft, een andere kant op bij de linkerwang bijvoorbeeld.”
Een ov-chipkaart in je hand
Misschien heb je er weleens van gehoord: iemand had een ov-chipkaart in zijn hand geïmplanteerd. Dat was Tom.
“Er was toen zoveel media aandacht, dat de conducteurs precies wisten op welk traject ik gecontroleerd moest worden.”
Inmiddels heeft Tom de chip weer uit zijn hand gehaald.
“Die chip was niet functioneel voor mezelf, dus die hebben we na een half jaar eruit gehaald. Uiteindelijk is die [chip] in Museum Boerhaave terechtgekomen.”
Chips implanteren en biohacking
Naast piercings implanteert Tom dus ook chips bij mensen.
“Er zijn inmiddels mensen die met een chip in hun handen kunnen betalen.”
Dit heet biohacken:
“Het is het hacken van je lichaam. Dus dat je het gemak nog dichter bij je hebt. Zo hoef je bijvoorbeeld niet je sleutelbos in je zak te hebben, maar zit er gewoon een chip in je hand.”
Tom is ook bezig met de ontwikkeling van die chips. Theoretisch is er al een hoop mogelijk, maar veel is nog nooit eerder gedaan.
“Er gaan steeds meer apparaten met de chips samenwerken. Nu ben ik bezig met een modulair systeem, wat geïmplanteerd kan worden en draadloos opgeladen kan worden.”
Met een modulair systeem bedoelt Tom dat je zelf kunt bepalen wat er op de chip moet komen te staan. Van een hartslagmeter tot je pinpas; er kan steeds meer op.
“Het enige probleem is dat ik hem nu nog niet door de huid heen kan opladen. Als dat uitgevogeld is, kan het in productie genomen worden.”
Beading, brandmerken en snijden
Dat Tom geen gewone piercer is, is nu wel duidelijk. Al piercet hij ook nog regelmatig oren, hij is daarnaast dus ook bezig met het ontwikkelen van chips die geïmplanteerd kunnen worden. Maar Tom doet nog meer op het gebied van body modification:
“We doen onder andere ook brandmerken en snijden. Je kunt inkt in de huid duwen door middel van een naaldje, maar je kunt ook met een mesje een sneetje maken waardoor er een littekentje ontstaat. En als je dat in een patroontje doet, dan krijg je dus ook eigenlijk een tatoeage, maar dan van littekenweefsel.”
Dit is bijna chirurgisch werk.
“Dat is iets heel anders dan piercen. Dat houden we ook wel echt apart. Je zult bij ons in de winkel niet geconfronteerd worden met iemand die zijn tong door laat snijden, want dat doen we ook. Dat proberen we zoveel mogelijk apart te plannen. Een meisje van 12 dat met haar moeder voor oorbelletjes komt, hoeft niet geconfronteerd te worden met dat soort dingen. Plus andersom: degene die dat ondergaat is vaak heel erg zenuwachtig. En die is daarna echt niet lekker. Dus we proberen dat altijd apart te houden.”
Van gaatjes in je oren naar het doorsnijden van een tong
Het lijkt mij nogal een stap: van een gaatje maken in een oor naar het doorsnijden van een tong.
“Ik had al heel veel van die implantaten gedaan. Hechten en sijden was dus niet meer zo moeilijk. Dan moet je enkel nog de anatomie van de tong goed leren. Waar snij je precies en de rest van de procedures waren voor mij allemaal hetzelfde. Je snijdt, alleen iets dieper dan normaal. En je hecht die losse stukken aan elkaar. Dat was voor mij nog maar een kleine stap. Maar wel een hele spannende kleine stap! Dat moet je echt van iemand leren. Ik heb het geluk gehad dat ik altijd mensen om me heen heb gehad die best groot zijn in deze wereld en dat mij hebben willen leren. Dat is altijd een eer.”
Bijzondere sieraden goudsmeden
Naast piercer is Tom ook goudsmid. Zelf noemt hij dat “een uit de hand gelopen hobby”, maar hij heeft een opleiding gedaan bij de vakschool in Schoonhoven.
“Ik maak al jarenlang unieke sieraden voor piercings.”
Mensen kunnen het eigenlijk zo gek niet bedenken of Tom kan het maken én bij je piercen. Het liefst werkt hij met goud.
“Goud laat zich makkelijk bewerken. Ik vind de manier van solderen fijn. Het glanst zo mooi. Het is zo’n mooi warm metaal. Je hebt veel verschillende kleuren en gradaties van goud. Je kunt het heel mooi combineren met edelstenen.”
Tom heeft al langer een eigen sieradenlijn voor piercings, maar sinds corona heeft dit weer een vlucht genomen. Zijn winkel is dicht, dus piercings mag hij in de lockdown niet zetten. Maar stilzitten komt niet voor in zijn woordenboek.
“Ik hou me nu wat meer bezig met hangertjes, oorbellen en ringen voor om de vingers. Dat heb ik altijd leuk gevonden.”
Dat klinkt ineens heel braaf nadat we het gehad hebben over het splitten van een tong.
“Ja, zeker als je ziet hoe ik met een microscoop bezig ben. Diamantjes zetten van 0,7mm, dat is zo’n verschrikkelijk priegelwerk. Dan stop je 20 van die dingen naast elkaar, dat is geweldig mooi! Dat is misschien nog wel mooier dan piercen.”
Zo’n sieraad ziet er dan simpel uit, maar daar zitten veel uren in. Het is allemaal handwerk.
“Met een ring kun je wel 5 uur bezig zijn. Maak je het wat ingewikkelder, dan 10 uur. Een project van vorige week, daar zat 25 uur in voor één piercing.”
Een echte ondernemer
Tom is dus piercer, body modification expert, implanteert chips en kan elk sieraad smeden dat je kunt bedenken. Dit zijn de passies van Tom. Maar hij is bovenal ook ondernemer. Want waarom wilde hij zo graag een eigen piercingshop hebben en niet in dienst bij iemand anders?
“Ik merkte dat ik de dingen graag op mijn eigen manier wilde doen. De service die ik wilde gaan bieden, kon ik niet doen onder contract. Dat heeft te maken met financiën. Ik wilde op een hele andere manier met mijn klanten omgaan. Als er ergens een balletje afgevallen is, gewoon gratis opnieuw een balletje meegeven in plaats van geld daarvoor vragen. Een beetje op een menselijke manier, niet alleen maar over geld. Ik moet kunnen leven, de honden moeten kunnen leven, mijn auto moet kunnen draaien, maar ik hoef niet extreem rijk te worden. Service is belangrijker.”
Nieuwsgierig naar de sieraden van Tom? Op zijn website piercingutrecht.nl kun je zien wat hij maakt. Hij kan vrijwel alles maken wat je kunt bedenken, dus mocht je een bijzonder verzoek hebben: laat het Tom vooral weten.