Op de Zuidas vind je het hoofdkantoor van ABN AMRO. De bank waar Lujain Al Alousi werkt als Compliance Advisor. In de enorme marmeren welkomsthal van de bank komt Lujain me vrolijk tegemoet gelopen. We lopen een stukje door het gebouw en ik zie al snel een beursvloer zoals je deze ook in films ziet. “Daar werk ik niet hoor,” lacht ze. Maar ik heb geen idee waar ze dan wel werkt of wat een compliance advisor doet?
Eerst koffie
Door een wirwar van gangen belanden we van de ene typische kantoorruimte in de andere, maar Lujain weet precies waar ze me mee naartoe neemt.
“Mijn favoriete koffiecorner. Hier hebben ze echt goede koffie en ook super lekker bananenbrood!”
Met koffie en een stuk bananenbrood in onze handen zoeken we een rustig plekje op met uitzicht op de beursvloer.
De bank aan de regels houden
De term ‘compliance advisor’ zegt mij echt helemaal niets. Als ik ernaar vraag ben ik blij dat ze het mij in redelijke Jip en Janneke taal kan uitleggen:
“Bij kleine organisaties is het vaak een simpele rol, namelijk erop toezien dat het bedrijf handelt in overeenstemming met de wet. Bij een bank is dat verdeeld over verschillende rollen. Ik zit in de rol van reporting. Ik rapporteer over zaken die gebeuren binnen deze bank. Zowel positief als negatief. Wij rapporteren bijvoorbeeld elk kwartaal over alle ontwikkelingen die er zijn op het gebied van de wet, de problemen die we hebben en de positieve ontwikkelingen.”
Ze legt uit dat ze zelf niet op zoek gaat naar deze informatie, maar dat ze die ophaalt bij verschillende afdelingen. Deze informatie zet zij op zo’n manier bij elkaar dat de mensen boven haar snel bij de informatie kunnen en op basis van deze informatie beslissingen kunnen nemen. Een hele verantwoordelijkheid lijkt mij, want de informatie die Lujain verzamelt, leidt ertoe of de bank bijvoorbeeld ergens mee doorgaat of niet.
Puzzelen met de wet
Ik kan me niet voorstellen dat Lujain als kind dacht ‘Als ik later groot ben, word ik compliance advisor’. Ze schiet in de lach als ik het haar vraag.
“Nee, natuurlijk niet. Ik wilde dierenarts worden. Maar ik word echt heel verdrietig van dieren die lijden. En een dierenarts die begint te huilen als ze een ziek dier ziet, is niemand mee geholpen.”
Net zoals zoveel van ons wist ook zij niet wat ze wilde worden. Ze is daarom naar de University College in Utrecht gegaan. Dat is een plek voor mensen die graag met hun neus in de boeken zitten, maar niet weten wat ze willen. Daar kwam ze bij rechten terecht.
“Dat vond ik leuk. Lekker puzzelen met de wetgeving. Daardoor heb ik ook stage gelopen bij een advocatenkantoren hier op de Zuidas. Dat beviel me echt totaal niet.”
Ze vertelt over hoe jonge mensen bij dat soort kantoren binnenkomen en meteen in een hokje gestopt worden. Daar worden ze gevormd naar wat dat bedrijf denkt nodig te hebben. Lujain wil de vrijheid hebben om zichzelf te ontwikkelen en kan niet zo goed tegen een sterke hiërarchie. Een advocatenkantoor op de Zuidas werd het daarom niet voor haar. Ze heeft nog heel even stage gelopen bij een klein advocatenkantoor die voornamelijk huis-tuin-en-keuken zaken deed, maar ook dat was niet de juiste plek.
“Burenruzies zoals ‘het hek staat te hoog’. Tja, dat vond ik saai. En uiteindelijk zag ik een advertentie op Facebook voor een traineeship bij de ABN AMRO.”
Traineeship ABN AMRO
Dit traineeship was vooral gericht op de persoonlijke ontwikkeling: Wie ben jij? Wat kun jij? Wat zijn je interesses en waar pas je?
“Dit was voor een jaar, dus dat leek mij prima.”
Dat jaar ging snel voorbij en ze kwam erachter dat de bank beter bij haar paste dan ze dacht. Tijdens het traineeship moet je ‘roteren’ oftewel tijdelijk bij verschillende afdelingen binnen de bank werken.
“Mijn eerste rotatie was bij compliance, daarna bij strategic risk en toen ben ik naar de juridische afdeling gegaan. Daar zat ik op de klachtenafdeling. Dat vond ik heel naar, want daar sta je tegenover je eigen klanten. Het was wel echt super tof, want het was heel juridisch en interessant. Ik zag van alles voorbijkomen. Van hypotheekaktes uit 1990 tot de raarste producten die we nu niet meer hebben. Super leerzaam! Alleen je staat daar dus tegenover je klanten en ik wil mét mijn klanten werken.”
ABN AMRO’s Escrow
Na haar traineeship wilde ze tot haar eigen verbazing wel bij de bank blijven werken, maar op een afdeling die samenwerkt met haar klanten.
“Dus ben ik naar ABN AMRO’s Escrow-afdeling gegaan in Rotterdam. Een afdeling die gaat over de geblokkeerde derdengeldenrekeningen. Dat is een rekening die je bijvoorbeeld nodig hebt als je een huis koopt. Dan moet je het geld voor dat huis 1 dag bij de notaris zetten. Dit gaat dan naar een geblokkeerde onafhankelijke rekening. En bij Escrow doen ze dat voor fusies en overnames.”
Dit gaat dan niet over lullige bedragen, maar over miljoenen.
“En het staat er niet voor 1 dag, maar wel 2 tot 5 jaar.”
Maar toen werd deze tak van de bank verkocht aan een trustkantoor.
“Ik wilde principieel niet voor een trustkantoor werken.”
Voor alle leken zoals ik: een trustkantoor is een bedrijf dat zich bezighoudt met het beheren van vennootschappen en onder andere belastingconstructies opzet voor grote (buitenlandse) bedrijven. Oftewel, ze helpen de toch al stinkend rijke bedrijven om zo min mogelijk belasting te betalen.
“En ik vind het niet oké als belastingconstructies opzetten je core business is. Ik vind dat je gewoon je belasting moet betalen. Ook als groot bedrijf. Dus werd het tijd voor een andere baan. Ik vond compliance heel leuk tijdens mijn rotatie, dus ben ik daar weer naartoe gegaan.”
Wat is er zo leuk aan compliance?
Terug in Amsterdam waar ze ook haar traineeship heeft gedaan, stort ze zich op reporting. Ik vraag me nog steeds af wat ze daar nu zo leuk aan vindt?
“Je bent bezig met de wetgeving, maar niet zo hardcore juridisch dat je bezig bent met de uitspraken van de hoge raad of de kleine lettertjes. Het is meer de wetgeving in de praktijk. Dat is veel interessanter, omdat je met mensen kunt sparren en met hen kunt nadenken over het naleven van de wet.”
Ze vertelt ook over de maatschappelijke rol van de bank:
“Een bank is belangrijk voor de economie. Het is de financierder van mensen en bedrijven. Je kunt niet leven zonder bankrekening in Nederland. We leven op basis van geld. Een bank is een bedrijf dat onder andere jouw geld beheert en je moet erop kunnen vertrouwen dat die zich gedraagt.”
Dat is waar Lujain aan wil bijdragen: zorgen dat ons geld ergens veilig staat.
Leuke collega’s
Leuke collega’s zijn het allerbelangrijkst voor Lujain.
“Ik had hiervoor een baan die ik op een gegeven moment minder leuk vond, maar ik had wel super leuke collega’s. En door die collega’s vond ik mijn werk ook nog steeds leuk. Je krijgt zoveel energie van de mensen om je heen.”
Werkgeluk bij een bank
Lujain vertelt dat werkgeluk ook echt een thema is binnen ABN AMRO.
“We krijgen regelmatig enquêtes over hoe tevreden we zijn over ons werk en werkgever. En ik zie ook dat ze daar hard aan werken. Ik mag bijvoorbeeld thuiswerken en ik heb de vrijheid om mijn werk te doen zoals ik dat wil. ABN zorgt gewoon heel goed voor haar mensen, want ze beseffen dat ze bestaan op basis van hun klanten en de mensen. Zonder klanten ben je nergens en zonder werknemers ben je ook nergens.”
Waar bij veel mensen het beeld heerst dat mensen bij een bank altijd werken omdat ze alleen maar meer geld willen verdienen, vertelt Lujain juist het tegenovergestelde:
“Ik werk wel eens over, maar in de drie jaar dat ik hier nu zit heb ik altijd te horen gekregen dat het niet de bedoeling is dat ik ‘s avonds werk. Als er echt ‘s avonds gewerkt moet worden, dan doen seniors dit. Zij worden hier ook voor betaald. Er wordt echt gewaakt dat je niet overwerkt.”
Het werkgeluk zit voor haar ook in het leren en ontwikkelen.
“Zodra je stopt met groeien en leren is het klaar. Natuurlijk denk ik ook wel eens ‘werk ik nu echt 40 uur voor een bank?!’. Maar ik denk dat als je naar een heel jaar kijkt en het dan over het algemeen leuk vindt, je kunt groeien en leren, dat je dan goed zit.”
De baan van haar manager
Lujain zit zichtbaar goed op haar plek bij de bank, maar ze weet ook heel goed waar ze naartoe wil:
“Ik wil de baan van mijn manager. Dat heb ik ook duidelijk gezegd. Binnen 5 tot 10 jaar wil ik in ieder geval een senior functie hebben.”
Gelukkig kan ze heel goed overweg met haar manager en is ze blij dat ze veel van haar kan leren.
“Ik wil manager worden omdat ik mensen wil begeleiden. Samen een doel nastreven en het effect ervan zien.”
Samenwerken met leuke mensen is wat elke keer terugkomt in haar verhaal. Ze vertelt ook ontzettend enthousiast over de stagiaires die ze begeleid heeft. Daar haalt ze energie uit en daardoor weet ze ook heel zeker dat het managen van mensen hetgeen is wat ze wil doen.
Ik denk dat daar voor nu ook de kern van het werkgeluk van Lujain zit: ze heeft leuke mensen om zich heen waar ze veel van kan leren. Zo kan ze langzaam maar zeker bouwen aan de carrière die ze wil.